Alweer boerenacties?

Van 2019 tot 2022 zijn er vele serieuze boerenacties geweest. Fosfaatrechten, een voer-maatregel, de stikstofcrisis. Allemaal redenen voor de boeren om op pad te gaan voor gerechtigheid.

Vanaf vandaag zullen er weer boerenacties gaan plaatsvinden, maar wat is er nu weer aan de hand dan?

Het demissionaire kabinet is bezig met het NPLG (nationaal programma landelijk gebied). Hierin wil men NV-gebieden (nutriënten verontreinigde gebieden) aanwijzen. Dit zijn gebieden waar het grondwater verontreinigd zou zijn. Men wil dat de boeren in die aangewezen gebieden, worden gekort op hun mestplaatsingsruimte.

Nu is het zo, dat de gebieden worden aangewezen op basis van cijfers uit 2010-2013, ondanks dat er wel recentere cijfers beschikbaar zijn. Ook wordt er hier gemeten op 80 cm diepte, in Frankrijk wordt dit gedaan op 5 meter diep. De meetpunten zijn ook discutabel, zo staat 1 van de meetpunten middenin een honden uitlaatplaats in Nijmegen.
Daarnaast zijn er vorig jaar zogenaamde bufferstroken geïntroduceerd, boeren mochten in 1-3 of 5 meter naast watergangen niet meer bemesten, zodat er minder uitspoeling zou zijn naar het oppervlakte water. Men heeft nu beslist dat deze maatregel toch niet werkt en gaat verder rekenen met de getallen van 10 jaar geleden.

2 jaar geleden is Nederland de derogatie kwijtgeraakt. Derogatie houdt in dat boeren in Nederland meer drijfmest op hun land mogen brengen, omdat we in Nederland een hoge productie kennen per hectare en de grond en gewassen deze voeding hiervoor nodig hebben. Doordat derogatie momenteel wordt afgebouwd (van 230 kg N per hectare naar 170 kg N in 5 jaar tijd, momenteel mag er 210 kg N per hectare geplaatst worden), zal er al veel minder drijfmest gebruikt mogen worden. Nu willen ze die plaatsingsruimte met nog eens 10% extra korten.

Boeren mogen minder drijfmest gebruiken, maar mogen wel meer kunstmest gebruiken. Terwijl kunstmest veel gevoeliger is voor uitspoeling dan drijfmest (dat betekent dat kunstmest eerder in het grondwater terechtkomt dan drijfmest), dus door meer kunstmest te gebruiken, krijg je juist meer uitspoeling en daarmee bereik je het tegenovergestelde, namelijk meer vervuiling in het grondwater.

Naast dat het het doel voorbij schiet, is het voor boerenbedrijven ook funest. Omdat boeren hun grond en gewassen niet meer optimaal van voeding mogen voorzien, wordt de grond steeds schraler en zal uitgeput raken. De opbrengst per hectare wordt minder en van mindere kwaliteit. Het gras zal minder voedingswaarde bevatten en de koeien krijgen dus niet voldoende voeding meer binnen, waardoor de dieren ook zullen inleveren qua gezondheid en daarmee raken ze de boer het hardst.

Het zal ook flink meer geld gaan kosten, de drijfmest moet afgezet worden, dit wordt alleen maar duurder, want men creëert een mestoverschot in Nederland. Men moet meer kunstmest aankopen en de opbrengsten zullen achteruit gaan.

De zo gewenste kringlooplandbouw in Nederland komt zo steeds verder weg, in plaats van dichterbij. En dat dankzij onze eigen overheid.

Kort samengevat: deze maatregelen schieten hun doel voorbij, de uitspoeling zal juist toenemen ipv afnemen, dat betekent meer verontreiniging van het grondwater. Het zal kringlooplandbouw en het verdienmodel van de boer nog verder onder druk zetten. En de grote roze olifant in kamer, namelijk met menselijke mestprobleem en de zeer slechte staat van onze riolering, waarbij menselijke mest in heel Nederland gewoon de grond in sijpelt, zullen we nu maar even buiten beschouwing laten.

Vriend en vijand was het ermee eens, het was voor de val van het kabinet een grote proemenpot aan het worden. Na veel jaren met slepende affaires is het gevallen over de toeslagenaffaire. Maar wat de laatste druppel was, die de emmer deed overlopen, ging over iets anders.

De drie coalitiepartners ergerden zich aan de wens van de VVD om het kabinet niet te laten vallen. En vooral aan de eis van premier Rutte dat de ministers van de coalitiepartijen ook moesten garanderen dat hun Tweede Kamerfracties unaniem achter het kabinet zouden staan. Anders, zo dreigde Rutte, schuif ik de verantwoordelijkheid voor de val in jullie schoenen. Dat schoot CDA, D66 en CU in het verkeerde keelgat.

De val van het kabinet betekent dat politieke partijen, veel eerder dan oorspronkelijk gepland, aan de slag gaan met hun verkiezingsprogramma. Na Prinsjesdag waren de diverse partijen elkaar de vlooien aan het afvangen en waren al met de verkiezingen bezig. Net of ze niets geleerd hadden van de afgelopen jaren. Meer met zichzelf bezig dan met de inhoud. De coalitie partijen draaien soms 180 graden met hun standpunten om maar de kiezers te paaien. Iedere partij schijnt te weten hoe het met Nederland en zijn inwoners gaat. Maar wat de burgers echt bezig houdt weten velen niet. Echter hoop ik van harte dat men niet vergeten is wat er de afgelopen jaren gebeurd is. De verkiezingen bij de provinciale staten bracht al een verschuiving op politiek gebied. De minister-president had een kort geheugen, maar hopelijk blijft men actief herinneren wat er gebeurd is en weet dat het anders moet.

Ik wens iedereen veel wijsheid in het stemhokje op 22 november.

Gerrit Vossers